Επίδαυρος, Λιμηρά

Αρχαία πόλη της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου. Είχε ιδρυθεί από Επιδαύριους αποίκους στην ανατολική ακτή της Λακωνικής, βόρεια της σημερινής Μονεμβασιάς. Σύμφωνα με την παράδοση, Επιδαύριοι που κατευθύνονταν προς την Κω άλλαξαν πορεία ύστερα από θεϊκά σημάδια και όνειρα που τους παρουσιάστηκαν, αποβιβάστηκαν στο συγκεκριμένο σημείο της λακωνικής ακτής, που την εποχή εκείνη ανήκε στην Αργολίδα, και ίδρυσαν ιερό του Ασκληπιού. Αργότερα, στο ίδιο σημείο κατασκευάστηκε λιμάνι το οποίο αποτέλεσε εμπορικό σταθμό των Επιδαυρίων. Η πόλη που αναπτύχθηκε γύρω από το εμπορικό λιμάνι δεν γνώρισε αξιόλογη ακμή κατά την αρχαιότητα. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους αναφέρεται ως μία από τις 18 πόλεις των Ελευθερολακώνων, ενώ κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα συγχωνεύτηκε στην πόλη Μινώα που αναπτυσσόταν στα Ν. Στη Λ.Ε. λατρεύονταν ο Ασκληπιός, η Άρτεμη, ο Απόλλων, η Αφροδίτη και η Αθηνά, ενώ το λιμάνι της ήταν αφιερωμένο στον Δία Σωτήρα. Η ονομασία της προερχόταν από τη μητρόπολη, την Επίδαυρο της Αργολίδας, ενώ για το επίθετο Λιμηρά οι γνώμες διαφέρουν. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οφείλεται στο γεγονός ότι η πόλη διέθετε λιμάνι (λιμενηρά) ενώ άλλοι θεωρούν πιθανότερο ότι το επίθετο Λιμηρά οφειλόταν στη φτώχεια της περιοχής και προέρχεται από τη λέξη λιμός. Από την αρχαία πόλη σώζονται ερείπια των τειχών και των ναών της Αφροδίτης, της Αθηνάς και του Ασκληπιού.